Ja! Mag ik dan eindelijk zelf iets zeggen? Mijn naam is de Barcaccia-fontein. Dat zegt je niks? Oh. Misschien doet mijn letterlijke betekenis dan een belletje rinkelen: De fontein van de lekkende boot. Ook niet? Nog één poging dan: De Feyenoord-fontein. Ja! Die! Dat ben ik! Ik sta op dat ene plein. Daar in Rome.…

Topsport is het. En niets anders dan dat. Het proces van wakker worden en je bed verlaten is niet meer wat het geweest is. Vroeger zette je het rode wijzertje van je wekker ergens tussen de 6 en de 7, het ding ging rinkelen, en dan ging je d’r uit. Nu ligt dat anders. Tegenwoordig…

Mensen zijn grofweg te verdelen in drie groepen: Mensen die liever niet in de krant komen, mensen die het geen probleem vinden als ze in de krant komen en mensen die heel graag in de krant willen. Afgelopen week was ik op een basisschool voor een lezing van een kinderboekenschrijver. Na afloop probeerde ik een…

In 2013 was er Johannes de bultrug. Aangespoeld op een strand. Groot nieuws. En het land in rep en roer. Het aangespoelde zeedier beheerste eind december van dat jaar de oudejaarsconferences. Dat had vorig jaar niet gekund. Toen gebeurde er te veel van betekenis om een glansrol in de humoristische jaarbespreking weg te leggen voor…

Voor het eerst in mijn leven was ik afgelopen vrijdag in een opvangcentrum voor asielzoekers. Vanuit de krant was ik naar De Kruisberg gestuurd voor een verhaal over de Doetinchemse schaakclub die hier met vluchtelingen ging schaken. Ik kende het asielzoekerscentrum alleen van vroeger, toen we nog op de middelbare school zaten. Onze fietsroute liep…

Lilian heette hij. 26 jaar. Graficus bij een kleine drukkerij in het Franse Dammartin-en-Goële, een plaats met zo’n 8000 inwoners ten noordoosten van Parijs. Een vredig plaatsje. Normaalgesproken. Maar vrijdag leek het wel een oorlogsgebied. Lilian zat er middenin. Op de eerste verdieping van de kleine drukkerij waar de broers Saïd en Chérif Kouachi op…

Harry is zoveel Harry dat het noemen van zijn achternaam volledig overbodig is. Hij is Hengeloër, eigenaar van een café en eigenaar van een cafetaria. Nouja, vroeger dan. In het café staat nu neef Rudi. En Robert en Miranda doen de cafetaria. Maar de anekdotes gaan nog altijd over Harry. De meest bekende: ‘Zie je hier…

Als afsluiting van dit jaar kreeg ik van WordPress een rapport. Net als vroeger op school. Als mijn blog een voorstelling in het Opera House in het Australische Sydney was geweest, dan was die dit jaar achttien keer uitverkocht. En in het Opera House kunnen 2700 mensen. Reken maar uit. Het was me dan ook…

Of de broodjes gezond waren afgeschaft? Dat klopte. Maar als ik daar nu pas achter kwam, dan was ik hier wel lang niet geweest, vond het meisje achter de balie der frikandellen en andere vette hap. Dat klopte ook. Om precies te zijn een jaar. Vorig jaar met kerst was ik hier ook. Net als…

Hengelo heeft een traditie. Waar die vandaan komt, weet niemand. Maar ik doe eraan mee. Al jaren. De traditie is om elk jaar met kerst naar de Radstake af te reizen. Die discotheek. Daar in de buurt van Varsseveld. In 2010 kwam ik er voor de laatste keer. Het jaar daarna voor de allerlaatste keer.…