Je hebt Hengelo. En je hebt Hengelo. Je hebt het dorp. En je hebt de stad. Dat is zo klaar als een klontje. Maar het gaat meer dan eens fout. Iedereen in het dorp Hengelo kent de situaties. Iedereen kent de vrachtwagenchauffeurs die bellen dat ze een uurtje later zijn. Iedereen kent de oude tante uit het westen die gewoon de borden op de snelweg volgt. En iedereen kent wel een compleet voetbalteam dat er op een zaterdagmiddag achterkomt dat er ook nog een Hengelo in Gelderland is. Ze belanden in de stad. En ze moeten naar het dorp. Gister ging het eens andersom. Ineens was er een steekpartij in het dorp Hengelo. Dat bleek een foutje. Die moest in de stad zijn.

Het bericht kwam via de doorgaans zeer betrouwbare regionale media. Midden in de nacht had er een steekpartij plaatsgevonden. Het was in de Markstraat. Een 22-jarige Hengeloër wilde een ruzie sussen en was daarbij in de rug gestoken door een 29-jarige plaatsgenoot. Een ambulance voerde het slachtoffer af. Maar die ambulance had niemand gehoord. En niemand wist ook maar iets over de identiteit van de betrokkenen. Dat hoort niet bij een klein dorp. Daar weet iedereen alles. Maar dit gebeuren bleef in nevelen gehuld. De steekpartij zweefde boven het dorp Hengelo als een gemiddeld vliegtuig boven Maleisië. Het was één groot raadsel.

We hebben 29-jarigen in het dorp. We hebben ook 22-jarigen. En we hebben een Marktstraat. Die ligt ook nog in de buurt van de cafés. Wat dat betreft zou het kunnen. Maar we hebben ook sociale media. Mede daardoor gaat nieuws in een dorp sneller dan dat Usain Bolt de honderd meter loopt. Als er werkelijk iets gebeurd zou zijn, dan hadden we er ruim een halve dag later al veel meer van moeten weten. In plaats daarvan heerst de onwetendheid. Facebook weet niks. Twitter weet niks. En Whatsapp is toneel van het grote gissen. Welke 29-jarige maakt snel ruzie en komt op vrijdagavond in ’t café? En welke 22-jarige heeft de ballen om er tussen te springen?

Misschien is het Hengelo Overijssel? Daar stond het meisje dat in de Albert Heijn een nieuw koffiezetapparaat moet promoten vanochtend ook. Zij is vandaag het levende bewijs van hoe het fout kan gaan. Zij woont in Enschede en krijgt van haar werkgever te horen dat ze in Hengelo mag gaan werken ‘omdat dat voor jou mooi dichtbij is’. Maar die tien kilometer blijkt bij nader inzien vijftig kilometer te zijn. Zij werkt vandaag niet in Twente maar in de Achterhoek. We vertellen haar dat ze niet de enige is. Er zijn ook nog de vrachtwagenchauffeurs. En de oude tantes. En de voetbalteams. En al die anderen.

Het duurt tot diep in de nacht totdat de bevestiging van wijkagent @polhengelo komt: ‘Incident steekpartij Marktstraat was niet in Hengelo G maar in O.’ Niet in G maar in O. Niet in Hengelo Gelderland maar in Hengelo Overijssel. Wat in het dorp was, moest in de stad zijn. Dat gebeurt niet vaak. Vrachtwagenchauffeurs die per ongeluk in het Gelderse Hengelo uitkomen, zijn zeldzaam. Voetbalteams ook. Oude tantes zou het misschien een keer kunnen overkomen. De TomTom voor het eerst gebruiken en dan een klein foutje maken bij het intoetsen. Dat kan. Maar een steekpartij komt normaalgesproken toch niet zover uit de richting.

De vraag blijft waar het fout ging. Misschien bij de communicatie vanuit de politie? Er zou postcode 7255 hebben gestaan. We kunnen ze het niet kwalijk nemen. Origineel is het wel. Waar het meisje van het koffiezetapparaat, de vrachtwagenchauffeurs, de oude tantes en de voetbalteams vijftig kilometer verderop staan, was de steekpartij opeens hier. Althans, dat stond geschreven. Maar wat er ook geschreven staat, als niemand in Hengelo er iets van weet, dan is het niet in Hengelo gebeurd. Niet in onze Hengelo in ieder geval. Maar voor ons is er maar één Hengelo. Dat is ons dorp. Die stad met dezelfde naam maakt het alleen soms wat verwarrend.