België staat op zijn kop. Zijn de frietkotten soms verboden? Nee. Moet de brouwerij van Jupiler dicht? Ook niet. Nee, het land is in rep en roer om twee balkjes. Die liggen op het parcours van het Belgisch kampioenschap veldrijden in Waregem. Het zijn gewoon van die houten dingen. Goed van hoogte. Klaar voor zondag. Niks mis mee zou je zeggen. Totdat uittredend Belgisch kampioen Klaas Vantornout met de parcoursbouwer praat over de positie van de balkjes. Het is het begin van een soap die zijn weerga niet kent. Een storm in een glas water met één slachtoffer: Arme Klaas.

De twee bewuste balkjes liggen zo’n honderd meter na een bocht. Maar Klaas ziet ze liever direct na de bocht. Dan moet namelijk iedereen van de fiets om over de balken te geraken. In de huidige situatie is er voordeel voor renners die de balkjes al springend op hun fiets kunnen nemen. Dat gaat een stuk sneller. Maar die techniek heeft Klaas Vantornout niet. Hij moet hoe dan ook afstappen. Mannen als Sven Nys en Niels Albert beheersen het springkunstje als geen ander. Dat zijn precies de twee grootste kandidaten voor de Belgische titel. Dus Klaas kan het in ieder geval proberen.

In een mum van tijd weet heel België van het gesprekje tussen Klaas en de parcoursbouwer. Op televisie en in de kranten is het onderwerp van gesprek. Ook op de sociale media barst de gekte los. Sven Nys stelt dat Klaas zich hier niet populairder mee maakt. Oud-wielrenner Michiel Elijzen grapt dat hij de berg vroeger ook liever na de finish had dan ervoor. En wielercommentator Renaat Schotte vraagt zich af of het Belgisch kampioenschap moddergooien ook zondag plaatsvindt. Waarop veldrijder Rob Peeters weer reageert dat het kampioenschap eigen ramen ingooien alvast bezig is.

Het raampje van Klaas is flink kapot. Maar Klaas is dan ook net even wat anders dan alle anderen. Klaas is het jongetje in een schoolklas dat niet meedoet met voetballen omdat hij in zijn eentje op het klimrek wil spelen. Klaas gaat in zijn eentje in België trainen als het complete profpeloton gaat fietsen in een warm Spaans oord. Klaas doet het op zijn manier. Hij heeft niet de sociale vaardigheden van een Sven Nys. Hij heeft niet de vlotte babbel van een Niels Albert. Maar Klaas leeft wel enorm voor zijn sport en is een vaste waarde in de top van de uitslagenlijstjes.

Arme Klaas is deze week het slachtoffer van de populariteit van het veldrijden in België. Het roept bij sportverslaggever Chris Mannaerts de vraag op om een ander groot sportevenement in de week voor het Belgisch kampioenschap veldrijden. Maar dat is er niet. In België is het deze week veldrijden, veldrijden en veldrijden. In elk ander land ter wereld zou Klaas Vantornout de balkjesvraag zonder enig probleem hebben kunnen stellen. Er is maar één land ter wereld waar deze mug een olifant kan worden. Dat is België. En laat hij nou net Belg zijn, die arme Klaas.

Zondag is ook de dag van het Nederlands kampioenschap veldrijden in Gieten. Of er daar balkjes liggen, weet ik niet. Er is in ieder geval nog geen nieuwsbericht over verschenen. Wij maken hier in Nederland sowieso weinig ophef omtrent het veldrijden. Begin februari organiseren we wel het Wereldkampioenschap in Hoogerheide. Laat dat een troost zijn, Klaas. De grootste wedstrijd van het seizoen is niet in België. Hier in Nederland vallen wij niet over een paar balkjes. Maar één ding, Klaas, voordat je ook Nederland op z’n kop zet: Blijf van het nieuwe pak van Sven Kramer af!