Heb je nog nooit van Tinder gehoord? Stop dan NU met lezen. Ja? Ok. Daar gaan we dan. Elien van 25 heeft een mooie paardenstaart. Die krijgt een groen hartje. Laura (21) is blond. Maar ze rookt. Rood kruisje. Bianca van 24 heeft duidelijk een paar nachten niet geslapen. Rood kruisje. Tess is met 18 wat jong. Maar dat strand waar ze ligt, ziet er niet verkeerd uit. Groen hartje. Elise (26), dat neigt naar flaporen. Rood kruisje. Jasmijn is 22 en heeft geweldige krullen. Groen hartje. Kim van 28 heeft veel te veel tattoos. Rood kruisje. En dit heerlijke koppie is van Gwenny (22). Groen hartje.
Tinder is de nationale vleeskeuring via de smartphone. Het principe is heel simpel. Het lijkt veel op de manier waarop Mark Zuckerberg ooit met Facebook begon. Je baant je als gebruiker een weg door een onophoudelijke stroom van gezichten. Mannen en / of vrouwen. Jong en (redelijk) oud. Voor ieder wat wils. Steeds is er de keus. Het groene hartje of het rode kruisje. Groen of rood. Ja of nee. Like or don’t like. Hot or not. Als jij Jasmijn van 22 (die met de geweldige krullen) een groen hartje geeft en Jasmijn van 22 (die met de geweldige krullen) geeft jou ook een groen hartje, dan is er een match. Het doel van Tinder is bereikt.
Stap één op weg naar een match is het uitdelen van in ieder geval één groen hartje. De beginnende Tinderaar (dat is vanaf nu een woord) belandt in een paradijs vol mooie vrouwen. Negentig procent verdwijnt met een rood kruisje weer van het telefoonscherm. De tien procent die over blijft, valt in de categorie topmodel. Het water moet de gemiddelde Tinderaar in de mond lopen bij het uitdelen van de groene kruisjes aan deze beeldschone dames. Nu maar wachten tot zij hetzelfde doen. Er gebeurt niets. Dit schiet niet op. Die Gwenny van 22 met dat heerlijke koppie weet natuurlijk ook wel dat ze veel groene hartjes krijgt. Die kiest haar tien procent uit. Dan pis je als mannelijk net-niet-topmodel toch mooi naast ’t potje.
Voor je het weet zijn de groen-rood-verhoudingen compleet omgedraaid. De negentig procent rode kruisjes zijn groene hartjes geworden. Nog maar tien procent krijgt een rood kruisje. Laura van 21 rookt vast niet zo heel veel. En die flaporen van Elise (26) vallen bij nader inzien best wel mee. Blond hoeft toch ook niet per sé. En Bianca van 24 ziet er vast een stuk beter uit als ze goed is uitgerust. Meer groene hartjes uitdelen dus. Verder is het verstandig om de instellingen aan te passen. Als je groene hartjes gaat versturen naar vrouwen die 100 kilometer verderop wonen, dan is de kans dat zij je vinden en daarmee de kans op een match veel kleiner.
Als er een match is, dan kun je met elkaar chatten. En dan kun je afspreken, samen een terrasje pakken enzovoort. Dat kan. Maar dan moet je wel verder komen dan de melding die mijn telefoonscherm al een heel etmaal teistert: ‘Nog geen matches. Blijf mogelijke matches beoordelen en laat de rest over aan Tinder!’ De periode dat Facebook letterlijk vol stond met enkel en alleen gezichten duurde niet lang. Mensen wilden meer van iemand weten dan alleen hoe hij of zij er uit zag. Mark Zuckerberg breidde zijn idee daarom uit met het huidige Facebook als resultaat. Die vleeskeuring van Tinder was voor één dag heel vermakelijk. Maar ik stop. En ik ontken vanaf nu alles. Ik heb nog nooit van Tinder gehoord.
Geef een reactie