Toen ik vanochtend wakker werd ontdekte ik op de binnenkant van mijn slaapkamerdeur een sticker.. Niet omdat die sticker er door een nachtelijke indringer was opgeplakt.. Nee, hij zit er al veel langer.. Zonder te overdrijven durf ik te stellen dat het logo van Ajax al zo’n vijftien jaar aan mijn slaapkamerdeur kleeft.. Vanochtend viel ineens mijn oog erop.. Ajax Amsterdam.. Dat waren nog eens tijden..

Ik hoor u denken.. Ajax bestaat nog steeds toch? Dat wel.. Maar de glorietijden van weleer, die zijn verdwenen.. Midden jaren ’90 is er geen jongetje op het schoolplein die het in zijn hoofd haalt om niet voor Ajax te zijn.. Wenkbrauwen worden gefronst bij de vraag waarom niet Feyenoord de favoriet is.. En PSV? Hebben ze daar in Eindhoven ook een voetbalclub dan? Hoe dan ook, Ajax wordt kampioen.. En de Europacup 1, die winnen ze ook..

De laatste twaalf jaar wordt Ajax echter maar twee keer kampioen.. De laatste zes jaar helemaal niet.. Prestaties in Europa blijven uit.. Op schoolpleinen is de twijfel toegeslagen.. Eerst vier jaar lang PSV.. Konden ze ineens toch voetballen in Eindhoven.. Dan Louis van Gaal met zijn AZ en vorig seizoen FC Twente.. Het voetbalplaatje van Ruiz is een grote concurrent geworden voor Ajax-held Suarez.. Concurrentie.. Patrick Kluivert wist niet eens wat het woord betekende..

Nog één keer is er zo’n ouderwets momentje.. 26 februari 2009.. Ajax – Fiorentina.. Ergens ver in de tweede helft schiet Leonardo de Amsterdammers naar de laatste zestien in de UEFA Cup.. Een kolkende Arena.. Kippenvel op vele duizenden armen.. Even, heel even is het oude Ajax-gevoel weer terug.. Dat gevoel dat al die kinderen op het schoolplein midden jaren ’90 hadden.. Ajax, groot in Europa, onverslaanbaar in eigen land..

Het was geen toeval dat juist vanochtend mijn oog op die sticker viel.. Vandaag is er een nieuwe kans.. Een deur die voor Ajax al vijf jaar lang gesloten bleef kan vanavond opnieuw geopend worden.. De deur naar het meest prestigieuze toernooi voor clubteams, de toegang tot de Champions League.. In Amsterdam, tegen Kiev.. Ik heb vriendelijk gelachen naar de sticker op mijn deur.. Morgen zal ik langs het schoolplein fietsen en weten of het genoeg was..

Dit verhaal verscheen eerder op Hyves op 25 augustus 2010.