Het was er sinds 1989 niet meer geweest. En het komt zeer waarschijnlijk nooit meer terug. Maar afgelopen weekend mochten we het ervaren. Als cadeau voor het 75-jarig bestaan van de HAMOVE (Hengelose Auto- en Motorvereniging). Dat gevoel. Dat gevoel waarvan de oudere Hengeloërs na zoveel jaren niet eens meer wisten hoe het precies voelde. Dat gevoel dat de jongere generatie alleen uit de overlevering kon verkrijgen. Dat gevoel van de motorcross op ’t Hengelse zand.

Voor de jongere generatie Hengeloërs was ’t Hengelse zand tot afgelopen weekend een bos als alle anderen. Zo’n bos waar je in je jeugd met verjaardagspartijtjes speurtochten houdt en hutten in elkaar zet. Waar je op een zondagmiddag in het najaar al wandelend de mooie kleuren van de herfstbladeren waardeert. Waar je hardloopt. Of een rondje maakt op je mountainbike. En ja, ’t Hengelse zand was het bos dat door Normaal werd bezongen in hun nummer Oerend Hard. Maar dat ging over de motorcross. Dat was zo lang geleden.

In 1989 betekende de komst van een nieuwe eigenaar het einde van de motorcross op ’t Hengelse zand, de cross die sinds 1946 was verreden. De beste man had vast en zeker het beste met zijn bos voor. Maar de liefde voor motoren ontbrak en historisch besef had hij allerminst. De crossers bleven jarenlang weg uit het bos. Tot er een paar jaar geleden een nieuwe eigenaar kwam. Sindsdien deden de enduro-rijders ’t Hengelse zand al geregeld aan. Het riep bij velen alweer iets van dat oude gevoel op. Maar een echte cross kwam er niet. En die zou er ook niet gaan komen.

Bij de huidige eigenaar stroomt motorbloed door de aderen. Iets dat bij vrijwel iedere Hengeloër onbewust het geval is. Dat kan ook haast niet anders. Het Achterhoekse dorp heeft een groot motorverleden. Zelfs de vader van Valentino Rossi maakte zijn rondjes op het roemruchte stratencircuit De Varsselring, grenzend aan ’t Hengelse zand. De HAMOVE organiseerde het allemaal. De vereniging bestaat dit jaar maarliefst 75 jaar. Dat moest gevierd worden. En dat werd gevierd. Afgelopen weekend. Met de eenmalige jubileumcross op ’t Hengelse zand.

Er bestaan mooie verjaardagscadeaus. En er bestaan hele mooie verjaardagscadeaus. Maar een mooier verjaardagscadeau dan dit had de HAMOVE zich niet kunnen wensen. Duizenden toeschouwers trokken naar het verjaardagspartijtje op ’t Hengelse zand. De oudere generatie zag vroegere tijden herleven. De jongere generatie zag verhalen werkelijkheid worden. De motors waren er. Van toen en nu. De crossers waren er. Van toen en nu. Normaal was er. Zij zongen vroeger Oerend Hard in een vrachtwagentrailer. Zij zongen nu Oerend Hard in een vrachtwagentrailer. Het gaf iedereen een gevoel van adrenaline, feestvreugde en vooral heel veel trots. Het was er sinds 1989 niet meer geweest. En het komt zeer waarschijnlijk nooit meer terug.

Alhoewel, is 80 jaar niet ook een heel mooi jubileum?

LS