Sven Kramer

Bij elke Olympische Spelen is er een moment dat je bij blijft.. Jarenlang.. Zo zijn er de tranen van de Japanse skispringer Harada in Nagano.. Of de Australische shorttracker Bradbury die in Salt Lake City goud won doordat al zijn concurrenten vielen.. De Spelen van Vancouver blijven niet achter.. Zij gaan de geschiedenis in met ‘de foute wissel van Sven Kramer’..

Al zijn races over 10000 meter in de afgelopen jaren.. Ronden lang genieten en dan dat lijstje.. Die einduitslag.. Met zijn naam bovenaan.. Bovenaan de eerste pagina.. Er was ook een tweede pagina.. Die deed er niet eens toe.. Nooit niet.. Vandaag keek ik voor het eerst naar de tweede pagina.. Helemaal onderaan.. Sven Kramer.. DSQ.. Het stond er echt..

‘De foute wissel van Sven Kramer’.. Het zou een bestseller kunnen worden in de Nederlandse boekhandels.. Een foute wissel met een verhaal.. Kemkers wees Kramer naar binnen.. Maar Kramer moest naar buiten.. Een fout van de coach.. ‘Als een voetbalcoach die het veld in rent en de bal in eigen goal schiet’, zo zei Bart Veldkamp.. Maar toch, een menselijke fout..

Sven Kramer won vanavond geen gouden medaille.. Hij was de beste.. Dat wel.. Maar hij zat in een team.. Het team Kemkers – Kramer.. Een team dat jarenlang grote successen binnen sleepte.. Nu, op het moment dat de allergrootste vis moest worden binnengehaald maakte één schakel binnen het team een fout.. Een cruciale fout.. Een fout waar heel Nederland morgen over praat.. En overmorgen ook nog wel..

De reactie van Sven Kramer was er één van onmacht, ongeloof en woede tegelijk.. Toch bewaarde hij zijn rust.. Een kleine gouden medaille waardig.. Hij toonde zich een groot sportman.. Een groot sportman op een gedenkwaardige avond.. Een avond die ons niet het gehoopte goud bracht, maar eentje die we ons nog lang zullen heugen..

Dit verhaal verscheen eerder op Hyves op 24 februari 2010.

• Overzicht